9. Tour

Kelsey's POV

- Hej, muszę z tobą porozmawiać - podniosłam wzrok, by zobaczyć Harrego opierającego się o ramę drzwi, więc usiadłam na łóżku i odłożyłam książkę.

- Jasne, co jest? - zapytałam, kiedy wszedł do pokoju.

Usiadł w rogu łóżka i zwrócił głowę w moim kierunku, a następnie westchnął. - Chłopcy i ja .. My jedziemy w naszą trasę. - przygryzłam dolną wargę, kiedy dodał - pojutrze.

Wstrzymałam powietrze, kiedy to usłyszałam. Pojutrze? Wyjeżdża za dwa dni - jak my sobie z tym poradzimy? Zamknęłam książkę i mocniej przygryzłam wargę. - To, .. świetnie - powiedziałam niepewnie.

Harry westchnął - Wiem, o czym myślisz, Kelsey - powiedziałam powodując, że spojrzałam na niego - Ale nie martw się, dobrze? Nie zostaniesz tu sama.

Zmarszczyłam brwi - Nie? - zapytałam

Zachichotał i potrząsnął głową. - Nie - szeroko się wyszczerzył. - Ponieważ, jedziesz z nami.

Moje oczy się rozszerzyły, kiedy prawie zadławiłam się własną śliną. - Co? - sapnęłam.

Pokiwał twierdząco głową i się uśmiechnął, pokazując swoje dołeczki. - Tak - powiedział - Rozmawiałem z zarządem i zgodzili się, żebyś pojechała z nami w trasę po UK. Kiedy polecimy do Ameryki, ty tu wrócisz.

Nie mogłam nic poradzić, tylko się uśmiechnąć na to co powiedział. Będę podróżować po Wielkiej Brytanii, kiedy chłopcy będą występować. To był wspaniały pomysł i byłabym głupia, gdybym odmówiła. - Um, tak! - powiedziałam ze śmiechem. - Brzmi znakomicie.

Uśmiech Harrego się powiększył. - Wspaniale! Poinformuję Paula. - powiedział zanim wstał - A i w salonie zostawiłem dla ciebie walizkę.

Wstałam i zeszłam do salonu i zobaczyła przysyłkę pocztową leżącą na ziemi. Kiedy do niej podeszłam i zobaczyłam etykietkę, że to od Logana, zrozumiałam że to może być paczka z rzeczami mojej mamy, którą miał mi przesłać. Przygryzłam wargę, usiadłam i zerwałam z niej taśmę.

Kiedy ją otworzyłam, zaparło mi dech w piersiach, jak zobaczyłam co było na wierzchu. Była to stara ramka, a w niej zdjęcie, którego nie widziałam wieczność. Przedstawiało mnie i mamę, kiedy miałam dziesięć lat. Było zrobione na pikniku, a my dwie szeroko się uśmiechałyśmy. 

Zassałam wargę i  ostrożnie odłożyłam zdjęcie, a następnie zaczęłam sprawdzać co jeszcze znajduje się w środku.

Było tam więcej zdjęć moich i mamy, oraz trochę jej starej biżuterii. Nie wiedziałam że płaczę, dopóki Harry nie wszedł do pokoju i rozszerzył oczy kiedy mnie zobaczył. - Kelsey, wszystko w porządku? - zapytał zmartwiony, siadając naprzeciwko mnie z dużymi oczami.

Zmusiłam się by przytaknąć, podciągając nosem. - Tak - powiedziałam kiedy wycierałam łzy - To tylko, trochę starych rzeczy mojej mamy.

Harry przygryzł swoją dolną wargę, patrząc na pierwsze zdjęcie które zobaczyłam i podniósł je. Obserwowałam go, kiedy oglądał zdjęcie, jego kciuki poruszające się po ramce. - Twoja mama była piękna - powiedział, zwracając moją uwagę - Była bardzo towarzyską kobietą. Moja mama zawsze mi mówiła jaką dobrą osobą była.

To sprawiło, że świeże łzy poleciały z moich oczu. - Taka była .. - zgodziłam się, dławiąc się szlochem.

- Chodź tu - Harry westchnął, lekko się do mnie uśmiechając i obejmując w uścisku. Usiadłam, wtulając się w niego, a nowa fala emocji wróciła. Mój lewy policzek, był przywarty do jego klatki piersiowej, szlochając kiedy jego ręce ochronnie oplotły moje ciało. - Wszystko będzie dobrze, Kels . Wszystko będzie dobrze.

~~~~~~~~~~~~~

Harry's POV

Dzisiaj był dzień, kiedy wyjeżdżaliśmy w naszą trasę. Mięliśmy jakieś trzy, cztery busy. Jeden dla nas, zespołu, załogi i ostatni dla zespołu, który otwierał 'Five Seconds of Summer'. Wszyscy wiedzieli, że Kelsey dołączy do nas w pierwszej części podróży i wszyscy byli bardzo szczęśliwi. Myśleli, że to był dobry pomysł, zamiast zostawiać ją samą. I mięli rację.

Najwidoczniej, nasz prywatny odrzutowiec juz czekał na nas, by wylecieć do Szkocji, gdzie mięliśmy jutro koncert. Wszyscy byliśmy w samolocie, gotowi do wylotu. Kelsey rozmawiała z Niallem, śmiejąc się z czegoś co Irlandczyk powiedział. Uśmiechnąłem się. To było miłe zobaczyć, że dobrze spędzała czas, kiedy tylko dzień wcześniej płakała z powodu swojej mamy.

- Ona wciąż jest zraniona. - Louis powiedział mi, kiedy mu o tym opowiedziałem. - Może trasa dobrze jej zrobi. Zobaczy nowe rzeczy i może przestanie cierpieć.

Kiedy mięliśmy lądować, każdy zajął swoje miejsca, a ja usiadłem koło Kelsey, kiedy się do mnie uśmiechnęła. - Jesteś gotowa na Szkocję? - zapytałem

Uśmiechnęła się i przytaknęła, kiedy zapinaliśmy pasy. - Tak - odpowiedziała - Zawsze chciałam zwiedzić Wielką Brytanię. - przyznała

Zachichotałem - Właśnie się to dzieje. - powiedziałem jej kiedy samolot zaczął się poruszać.

Uśmiechnęła się i spuściła wzrok, ale zaraz znów na mnie spojrzała. - Dziękuję - cicho powiedziała - Za wzięcie mnie ze sobą.

Chwyciłem jej dłoń, lekko ją pocierając i uśmiechając się do niej - Nie martw się o to. 

___________________________________

Proszę. Rozdział trochę krótki i jakoś nic wielkiego się w nim nie dzieje .. Następne będą ciekawsze. Sami zobaczycie. :)

Następny powinien być w środę :)

Jak macie jakieś pytania to tutaj ------>mój ask

( nawet jak nie macie to mi pospamujcie, bo mi się nudzi :D )

Jakbyście mogli to zareklamujcie trochę bloga.

Pamiętajcie o komentarzach :)

Taaaaaaaaaaaaaaki smile mam na gębie kiedy je czytam :D 

Do następnego !

CZYTASZ = KOMENTUJESZ