16. Stolen Kisses

Kelsey's POV

- Kelsey! - usłyszałam głos Logana przez zgiełk na lotnisku.

Obracając się, zobaczyłam przyjaciela, który do mnie machał, a ja zaśmiałam się. Wlekąc za sobą walizkę, podeszłam do niego i zatrzymałam się, a następnie mocno uścisnęłam. - Logan ! - krzyknęłam, kiedy się od siebie oderwaliśmy, uśmiechając się. - Urosłeś?

- Może ty po prostu zmalałaś. - wyszczerzył się, a ja przewróciłam oczami. - No daj mi twój bagaż - dodał, zabierając walizkę.

W końcu byłam w Miami i Logan mnie odebrał. Było późno w nocy, a ja byłam bardzo pobudzona, w przeciwieństwie do Logana, który pewnie chciał iść wkrótce spać. Zamierzałam zostać u Logana i jego rodziców, którzy byli mili i zaproponowali mi nocleg.

Byliśmy teraz w samochodzie, jadąc do niego. - Więc, jak było w trasie? - zapytał, kiedy skręcał w lewo, na autostradę. - Zobaczyłaś jakieś ciekawe miejsca?

Zaśmiałam się i przytaknęłam. - Byliśmy w Hiszpanii, Włoszech, Danii, Szwecji - w wielu pięknych miejscach. Oh, Logan pokochałbyś to.

- Nie wątpię. - wymamrotał - Więc, jak tam sprawy między tobą i Harrym?

Ugryzłam się w język. Zastanawiałam się czy powiedzieć mu o tym, że się całowaliśmy ( dwa razy), ale zdecydowałam, że jednak tego nie zrobię. W każdym bądź razie nie teraz. Muszę najpierw sama to wszystko przemyśleć. - Dobrze. - powiedziałam - To świetny chłopak.

Logan przytaknął i kilka minut później podjechaliśmy pod jego dom. Podeszliśmy do drzwi frontowych , kiedy Logan ciągnął moją walizkę, a w drzwiach ukazała się Julia, mama Logana.

- Kelsey! - szeroko się uśmiechnęła i uściskała. - Wspaniale cię widzieć. Oh, wyglądasz świetnie. Europa ci służy.

Uśmiechnęłam się, a ona zaprosiła mnie do środka. Wyglądał tak, jak ostatnim razem, kiedy tu byłam; duży i piękny, z beżowymi ścianami i nowoczesnymi meblami. W salonie był Fletcher, tata Logana. - Kelsey! - uśmiechnął się, wstając i uściskał mnie. - Dobrze cię widzieć, skarbie.

- Pana też - uśmiechnęłam się, kiedy się odsunęliśmy od siebie.

- Zostawię twoją torbę w pokoju gościnnym - powiedział Logan, zanim wziął walizkę i poszedł z nią do końca korytarza.

- Jak się masz, kochanie? - Julia uśmiechnęła się, kiedy usiadłyśmy na kanapie. - Jak się mieszka w Londynie?

- Świetnie- uśmiechnęłam się - Londyn jest piękny i ludzie którzy tam mieszkają są bardzo mili.

Fletcher się uśmiechnął. - Jak tam twój mąż? - podniósł brwi - Dobrze cię traktuje, prawda?

Lekko się zaśmiałam - Nie, jest wspaniały - odpowiedziałam z uśmiechem. - Jest niesamowitą osobą, naprawdę.

- Lubisz go? No wiesz, w ten sposób? - Julia trąciła mnie ramieniem, a ja się zarumieniłam.

Wzruszyłam ramionami - Nie wiem - powiedziałam - Jest naprawdę świetnym facetem, ale nie jestem pewna. To trochę trudne do powiedzenia, na ten moment.

- Cóż, masz czas. - zachichotał Fletcher - Mam na myśli, on jest twoim mężem.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ostatnie kilka dni w Miami były świetne. Byłam tu trzy dni i jeszcze zostało  mi cztery dni zanim wrócę do Londynu.  Dzisiaj Logan i jego rodzice byli zapracowani, więc byłam sama w domu. Ale Julia zostawiła mi kluczyki do jej samochodu, w przypadku, gdybym chciała gdzieś wyjść, więc to wykorzystałam. Zmieniając pidżamę, przebrałam się i wyjechałam.

Droga była krótka, a kiedy już dotarłam do celu, westchnęłam, a następnie wysiadłam z samochodu i zamknęłam za sobą drzwi. Nawilżając usta, przeszłam, kiedy kostka brukowa chrzęstnęła pod ciężarem moich Convers'ów  Weszłam przez czarną, zardzewiałą bramkę, kiedy gorący wiatr, charakterystyczny dla Miami zawiał.

Szłam wzdłuż ścieżki, omijając kamienne groby.  W końcu zobaczyłam, jeden grób, który chciałam znaleźć i usiadłam na przeciwko niego, nie przejmując się brudem pode mną. - Cześć mamo - wypuściłam powietrze.

Spojrzałam na nagrobek, przygryzając dolną wargę, kiedy przeczytałam wygrawerowane na nim słowa, przeczesując dłonią włosy.

Klara Abigail Ross

6 VIII 1968 - 25 II 2013

Matka dla Kelsey Ross, przyjaciółka dla wszystkich

Usiadłam na tyłku, podciągając nogi do klatki piersiowej i obejmując je ciasno. - Przepraszam, że niczego ci nie przyniosłam. Po prostu tu przyszłam. Spontanicznie, tak sądzę. - westchnęłam - Tęsknię za tobą, mamo. Bardzo. Wszystko się zmieniło, odkąd odeszłaś.

Wypuściłam powietrze z ust, lekko się uśmiechając, kiedy spojrzałam na grób. - Wiem, że pewnie zastanawiasz się jak potoczyło nam się życie odkąd odeszłaś. - powiedziałam - Z jednej strony, mieszkanie w Londynie jest niesamowite. Pamiętasz gościa z którym mnie ożeniłaś? - zapytałam chichocząc i potrząsając głową - Okazało się, że jest naprawdę świetnym facetem. On i jego zespół zabrali mnie na swoją Europejską część trasy. Było niesamowicie. Byłam w Hiszpanii, Włoszech, Szwecji, Irlandii - wszędzie było świetnie. Chciałabym, żebyś była ze mną dzisiaj, mamo.

- Harry i ja pocałowaliśmy się - powiedziałam jej - Wiem, że powiedziała, że nie jest najlepszym kandydatem na męża, ale jest bardzo słodki, mamo. Pomógł mi przejść przez twoją śmierć i .. O Boże, mamo. Myślę, że mogę go lubić.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

- Jak było? - zapytał Harry - Mam na myśli, odwiedzenie mamy.

Westchnęłam, kładąc się na łóżku i kładąc lewą rękę na brzuchu, a prawą trzymając telefon przy uchu.  - Dziwnie - odpowiedziałam - To był pierwszy raz, kiedy tam byłam i wcale tego nie planowałam.

- Dobrze, że to zrobiłaś, Kelsey - powiedział - Twoja mama chciałaby cię zobaczyć.

- Yeah... Tak myślę - odpowiedziałam - Jak tam u ciebie?

Zachichotał - Nic szczególnego - powiedział - Chłopaki i ja mięliśmy wczoraj sesję i dzisiaj mamy kilka wywiadów. Kiedy wracasz? Za trzy dni?

Przytaknęłam, a potem przypomniałam sobie, że przecież mnie nie widzi. - Tak - odpowiedziałam - A co, stęskniłeś się? - dokuczałam mu.

Harry głośno się zaśmiał, na co się uśmiechnęłam. - Uwierz lub nie, ale tak. Potrzebuję mojej żonki z powrotem.

Zadrwiłam - Nigdy więcej nie mów na mnie żonka, proszę.

- Dlaczego? Brzmi to za bardzo mężowato? - zapytał Harry ciekawym głosem, co spowodowało, że się zaśmiałam.

- Debil - powiedziałam przewracając oczami. - Muszę już iść. Zadzwonię później.

- Dobrze - odpowiedział - Do usłyszenia, Kels

- Tak, pa Harry - powiedziałam zanim się rozłączyłam.

Harry's POV

- Nie oglądamy znów Iron Mana - powiedział Zayn, kiedy ja i chłopaki wylegiwaliśmy się na kanapie Louisa. - Widzieliśmy to już jakieś pięćdziesiąt razy.

- Trochę przesadzasz - Liam wywrócił oczami. - Jeśli nie chcesz tego oglądać, to co innego?

- Powinniśmy obejrzeć nowy film Toma Cruisa, który mam na DVD. - przemówił Louis - ' Obvlion'

Nikt z nas go wcześniej nie widział, więc się zgodziliśmy, a Niall włożył płytkę do odtwarzacza. On i Zayn siedzieli na jednej kanapie, ja i Louis na drugiej, a Liam umiejscowił się na podłodze przed Zaynem. Wyciągnąłem telefon z kieszeni, a Louis się na mnie popatrzył.

- Kelsey? - zapytał, kiedy Liam zgasił światła.

Przytaknąłem - Dzisiaj odwiedziła grób mamy. - powiedziałem, a jego brwi się uniosły.

- I jak poszło?

- Myślę, że dobrze. Nie płakała dużo, ale to było dla niej dziwne.

- Mogę się założyć. Minęło sporo czasu, odkąd ostatni raz tam była.

Westchnąłem - Wiem.

Po tym, zamknęliśmy nasze budzie i oglądaliśmy film. Nie powiedziałem jeszcze chłopakom, o tym, że całowałem się z Kelsey - dwa razy, dokładniej. Wciąż muszę to przetworzyć w mojej głowie.

Nie wiem dlaczego to zrobiłem, ale w tamtym momencie, czułem, że powinienem to zrobić. Oboje, byliśmy tak bardzo blisko siebie i ona była taka mała przede mną. To był typ 'momentu', więc po prostu ją pocałowałem.

To co mnie zaskoczyło, to to że Kelsey oddała pocałunek. Nie żałuję tego, właściwie to było bardzo miło. Będąc szczerym, nie sądzę że to jakaś wielka sprawa że się pocałowaliśmy. No w końcu jest moją żoną, więc ..

Kiedy oglądaliśmy film, przyłapałem się na myśleniu o Kelsey. Dziwne. Zastanawiałem się, co robiła w rodzinnym mieście, w którym nie było jej jakieś pięć miesięcy. Ale coś, co bardziej mnie niepokoiło, to jej przyjaciel Logan. Był zgryźliwy, kiedy rozmawiał ze mną przez telefon i byłem więcej niż pewny, że mnie nie lubił.

Oparłem rękę o oparcie kanapy, gdzie położyłem łokieć  i położyłem głowę na dłoni. Próbowałem skupić się na filmie, ale z jakiegoś powodu wciąż myślałem o Kelsey. Wypuściłem powietrze, przecierając twarz dłonią, kiedy wypuściłem kolejne. To będzie długi dzień.

Kelsey's POV

Jutro wracam do Londynu i szczerze mówiąc cieszyłam się na powrót. Dla mnie, Londyn był teraz moim domem. Byłam przyzwyczajona do zimnej pogody tam, w przeciwieństwie do ciepła które jest w Miami, oraz dziwne było nie słyszeć Brytyjskiego akcentu wokół siebie - wiecie, pomijając irlandzki akcent Nialla.

Miami to miasto w którym się urodziłam i wychowałam, ale mieszkanie w innym kraju jest super i to świetne doświadczenie. I trochę wstydziłam się to przyznać, ale tak. Tęskniłam za Harrym.

Tęskniłam za tym, jak zawsze się o mnie troszczył. Wiedział, jak trudne było dla mnie to, że straciłam matkę i wciąż znosi moje złe humory. Próbował - i udało mu się - dopasować mnie do swojego życia, co było głównym problemem kiedy się przeprowadziłam. Jest naprawdę wspaniałym facetem i teraz rozumiem dlaczego miliony dziewczyn się w nim zakochały.

Teraz, rodzice Logana wyszli, biorąc ze sobą chińszczyznę na kolację, zostawiając nas dwoje w domu. Kiedy opuściłam łazienkę, udałam się do salonu, gdzie Logan siedział na kanapie i oglądał Big Band Theory, a ja usiadłam obok niego.

- Kiedy przyjadą twoi rodzice? - zapytałam - Ja tu głoduję.

Logan zachichotał - Powinni być wkrótce - powiedział, sprawdzając zegarek na nadgarstku - Wyluzuj.

Przewróciłam oczami i skierowałam wzrok na telewizor. Kątem oka, mogłam zobaczyć, że Logan się na mnie gapił. Przez pierwsze kilka sekund nic nie powiedziałam. Ale kiedy juz zamierzałam się odezwać, on mnie wyprzedził - Hej, Kelsey?

- Tak?

Kiedy tylko odwróciłam głowę by na niego spojrzeć, poczułam parę chłodnych ust na moich. Moje oczy rozszerzyły się do rozmiarów talerzy, patrząc na chłopaka przede mną. Logan, mój najlepszy przyjaciel od niewiadomo jak długiego czasu, właśnie mnie całuje. Moje ciało na kilka sekund zesztywniało, kiedy mnie całował i zostałam nieruchoma.

W końcu, odzyskując świadomość, położyłam dłoń na klatce piersiowej Logana. On wziął to jako zachętę i próbował otworzyć moja usta swoimi. To wkrótce się skończyło, kiedy go odepchnęłam, a jego oczy szeroko się otworzyły - Kelsey ...

Nic nie powiedziałam. Zamiast tego, wstałam i pobiegłam wzdłuż korytarza, ignorując wołanie Logana. Kiedy dotarłam do swojego pokoju, zamknęłam za sobą drzwi na klucz. Moje oddechy były ciężkie, kiedy zsunęłam się an podłogę, plecami dotykając drzwi. Co do diabła się właśnie wydarzyło?

Mój najlepszy przyjaciel mnie pocałował. Logan właśnie mnie pocałował i w przeciwieństwie do pocałunku z Harrym nie spodobało mi się to. Był dla mnie bardziej niż brat, żeby spodobało mi się to. Kiedy usiadłam, podniosłam dłoń i przetarłam nią usta, połykając gulę, która uformowała się w moim gardle.

- K-Kelsey .. - jąkał sie Logan, który był za drzwiami, a ja mocniej przygryzłam wargę. - Proszę, otwórz drzwi.

Moją pierwszą myślą było, żeby w ogóle mu nie odpowiadać, ale zwolniłam oddech - Zostaw mnie samą, Logan - powiedziałam, patrząc na biały sufit. - Proszę - dodałam cicho.

Najpierw przywitała mnie cisza, ale zaraz chłopak się odezwał - Dobrze.

Słyszałam jego cofające się stopy i wypuściłam kolejny oddech, którego nawet nie wiedziałam że wstrzymuję. Wstając na nogi, podeszłam do łóżka i na nie opadłam i spojrzałam w górę. Dlaczego Logan mnie pocałował? Co on sobie myślał? Jestem mężatką, na litość Boską.

Dobrze, może małżeństwo nie jest najlepszym usprawiedliwieniem, ale to prawda. Legalnie, jestm bardziej niż w zobowiązującym związku z Harrym. Więc technicznie rzecz biorąc, zdradziłam go. Myśl o tym sprawiła że mój żołądek przewrócił się w nieprzyjemny sposób, więc zacisnęłam usta i zamknęłam oczy mocno je ściskając. To wszystko spieprzyło. A najgorsza część?  Czuję się winna - a to wcale nie moja wina.

Leżałam na łóżku nieruchomo jakieś dobre piętnaście minut lub więcej, dopóki ktoś nie zapukał do moich drzwi. Zamierzałam powiedzieć Loganowi żeby sobie poszedł, ale on przemówił, zanim mogłam cokolwiek powiedzieć. - Kelsey - To była Julia. - Wyjdź, skarbie. Obiad gotowy.

Westchnąwszy, podniosłam się i podeszłam do drzwi, otwierając je i dostrzegając uśmiechniętą Julię. Zmuszając się do uśmiechu, poszłam za nią wzdłuż korytarza do jadali, gdzie byli już Fletcher i Logan, otwierający pudełka z kluskami, ryżem i kurczakiem.

Zignorowałam spojrzenie Logana, siadając po drugiej stronie od niego i chwyciłam podełko z kluskami i widelec - nie mam zamiary używał pałeczek. Kiedy jedliśmy, Fletcher zapytał mnie - Więc Kelsey, jesteś gotowa na powrót jutro do Anglii?

Uśmiechnęłam się i przytaknęłam, patrząc na niego, a nie na chłopaka który siedział obok. - Tak - powiedziałam - To dziwne, ale tęsknię za Londynem.

- To nie jest dziwne, kochanie - uśmiechnęłam się Julia - Przyzwyczaiłaś się do otoczenia, które tam jest. I jestem pewna, że chcesz wrócić do tego chłopaka, który tam jest.

Zachichotałam i przytaknęłam i mogłam zobaczyć, że Logan mocniej ściska swój widelec, tak że jego kostki przybrały biały kolor. - Tak, rozmawiałam z nim wcześniej. Korzysta ze swojego wolnego dnia, zanim wróci w trasę.

- Gdzie oni teraz jadą? - zapytał Fletcher, kładąc kawałek kurczaka do buzi.

- Północna Ameryka - odpowiedziałam - To będzie jakieś cztery długie miesiące. Będą mięli w środku przerwy, więc mogą przylecieć z powrotem, by spotkać się z rodziną i inne.

- Więc zostaniesz sama?- podniosła brwi Julia. - Czy dołączysz do niech również tym razem?

Potrząsnęłam głową, biorąc łyka Pepsi. - Oh, nie, zostaję w Londynie. Myślę, że moja część podróży się już skończyła. - zachichotałam, kiedy dwójka dorosłych się zaśmiała.

Przez cały czas, Logan cicho siedział i jadł swoją kolację. W każdym bądź razie nie chciałam z nim rozmawiać, więc to mi bardzo odpowiadało. Kiedy skończyłam posiłek, wstała i wyrzuciłam puste pudełko po kluskach do śmieci. - Zacznę się pakować. - powiedziałam im - Mój lot jest wcześnie rano.

Przytaknęli, a ja odwróciłam się i wróciłam do pokoju, przygotowując się na mój oczekiwali lot do Londynu, nie mogąc się doczekać, aż stąd wyjadę.

 _________________________________________________________

Jestem :D 

Myślałam że dzisiaj nie dodam, ale ubłagałam mame żeby mi oddała laptopa i jest :)

Przepraszam za jakiekolwiek pomyłki, ale dodaje na szybkiego. 

Zróbcie mi tą przyjemność i komentujcie :) 

Jak macie pytania to tutaj.

To do następnego. Kocham was <3