12. Moments in Spain

Kelsey's POV

Mlasnęłam rozkoszując się Fiber One Chocolade, którą piłam, leżąc w swoim hotelowym pokoju. Byłam sama, ponieważ chłopcy mięli koncert, a ja nie czułam się na siłach by stać pomiędzy tysiącami rozwrzeszczanych fanek. Dzisiaj czułam się trochę chora, bolało mnie gardło i nie wyobrażam sobie stania między tymi wszystkimi krzyczącymi dziewczynami, przez około 2 godziny.

Chłopcy powinni za niedługo wrócić, ponieważ była godzina jedenasta w nocy. Paul, menadżer chłopców podczas trasy i najsłodszy facet świata, zabrał mnie do doktora przed koncertem i dostałam jakieś lekarstwa, więc moje gardło bolało trochę mniej, ale wciąż bolało kiedy chciałam coś powiedzieć lub coś przełknąć.

Czy tak właśnie czują się fani, którzy krzyczą przez ponad dwie godziny?

Nie mogłam nawet jęknąć, ponieważ to by spowodowało ból gardła. Więc najprościej schowałam głowę w poduszkę, leżąc na brzuchu na łóżku, kiedy prychnęłam. Kiedy tak cicho leżałam, usłyszałam, że drzwi od hotelu się otwierając, a następnie kroki.

- Kelsey? - usłyszałam pytanie Harrego, a następnie dźwięk zamykanych drzwi. - Czujesz się lepiej?

Podniosłam głowę i obróciłam się tak, że teraz leżałam przodem do niego. Był ubrany w jeansy, które zazwyczaj nosi, zwykły podkoszulek i marynarkę i patrzył na mnie z troską. Westchnęłam i usiadłam, podpierając się na dłoniach. - Trochę - odpowiedziałam i byłam zaskoczona faktem, że mój głos jest tak ochrypły.

Harry uniósł na to brwi, podchodząc do mnie i zdejmował marynarkę. - Nie brzmisz najlepiej. - powiedział dosadnie - Jadłaś coś? - dodał, siadając na rogu łóżka obok mnie.

Potrząsnęłam głową na nie, siadając prawidłowo. - Nie specjalnie - odpowiedziałam - Moje gardło za bardzo boli.

- Wiesz czego potrzebujesz? - zapytał Harry z uśmiechem , a ja zmarszczyłam brwi - Zupy, gorącej zupy.

Potrząsnęłam głową, przeczesując moje krótkie włosy dłonią. - Nie chce nic jeść ani pić, Harry.

- Chcesz wyzdrowieć, czy nie? - zostałam cicho, a on się wyszczerzył - Zamówię ci jakąś zupę.

Zanim mogłam się sprzeciwić, Harry chwycił hotelowy telefon i zamówił jakąś zupę z kurczaka. Posłałam mu spojrzenie, kiedy odłożył telefon i potrząsnęłam głową. - Więc, jak było na koncercie? - zapytałam, bardziej szeptem.

- Dobrze- uśmiechnął się, rozwiązując buty i je zdejmując - Ktoś rzucił we mnie stanikiem.

Cicho się zaśmiałam, potrząsając głową. - Czy to nowość? - zapytała, wiedząc, że dziewczyny rzucają różne rzeczy na scenę mając nadzieję że chłopcy je złapią.

Harry zachichotał, kiedy położyłam się po swojej stronie łóżka, patrząc na jego siedzącą figurę. Popatrzył na mnie i zapytał - Logan oddzwonił?

Logan, właściwie od naszej ostatniej rozmowy unikał mnie. Zrobiła naprawdę dużo by się z nim skontaktować. Dzwoniłam, pisałam i nawet wysłałam mu wiadomość na Skaypie, ale nigdy nie otrzymałam odpowiedzi. - Nie - westchnęłam - Unika mnie.

- Wróci - Harry uśmiechnął się do mnie, co mnie trochę uspokoiło.- Jest twoim najlepszym przyjacielem.

Zmusiłam się do uśmiechu - Tak.

Wkrótce ktoś zapukał do drzwi, więc Harry poszedł otworzyć. Podziękował, komukolwiek kto był za drzwiami i je zamknął, a następnie zobaczyłam go niosącego tacę, z miską gorącej zupy. Usiadłam kiedy podszedł i usiadł obok mnie.

Zabierając od niego tacę powiedziałam - Dzięki - zanim zanurzyłam łyżkę w misce.

Harry się do mnie uśmiechnął zanim znów wstał. - Wezmę prysznic - powiedział a ja przytaknęłam.

Wyciągnął kilka ubrań ze swojej walizki, zanim udał się do łazienki i zamknął za sobą drzwi. Kilka sekund później usłyszałam dźwięk wody i wróciłam do mojej zupy. Muszę powiedzieć, że dobrze zrobiła na moje bolące gardło. Po kilku minutach skończyła i odłożyłam miskę na szafkę nocną.

Odszukałam mój telefon i odblokowałam go, a następnie westchnęłam kiedy zobaczyłam że nie mam żadnych wiadomości , ani połączeń od Logana. Dlaczego on wogóle jest na mnie zły? Oczyściłam gardło i stworzyłam nową wiadomość.

Do Logana:

Naprawdę Logan, przesadzasz. Nie zrobiłam nic źle, a ty ignorując mnie nie rozwiązujesz problemu, który pomiędzy nami jest. Więc kiedy kurwa dorośniesz, oddzwoń, dobrze?

Westchnęłam i rzuciłam telefon przed siebie na łóżko i położyłam się na zagłówku. Biorąc pilot, włączyłam telewizor i przeskakiwałam przez kanały.

Kilka minut później, drzwi od łazienki się otworzyły i moim oczom ukazał się Harry. Ubrany był w wilgotne spodnie i biały podkoszulek i trzymał w jednej ręce ręcznik, którym suszył swoje mokre włosy.

W związku że byłam trochę zmęczona i było późno, wyłączyłam telewizor i wstałam, idąc do łazienki. Umyłam zęby i przebrałam się w pidżamę, a następnie weszłam do pokoju, gdzie zobaczyłam Harrego praktycznie gotowego do spania.

Bylismy do tego przyzwyczajeni, śpiąc ze sobą. Mam na myśli, spaliśmy tak jak zawsze i nigdy się nie dotykaliśmy. On miał jedną stronę łóżka, a ja drugą i zawsze mogłam zauważyć jak Harry się upewniał czy przez przypadek mnie nie dotknął lub nie sprawił bym poczuła się zakłopotana.

Był naprawdę słodki.

Wchodząc do łóżka, koło niego, położyłam się przykrywając moje ciało , ponieważ w salonie klimatyzacja była włączona na fulla. Mój podkoszulek i spodenki zakrywały tylko skórę, więc schowałam się bardziej w kołdrę, przybliżając ją do siebie.

- Zimno ci?

Otworzyłam oczy, by zobaczyć Harrego patrzącego na mnie i pomimo ciemności mogłam dostrzec jego zielone oczy. Jego ciało było zwrócone w moją stronę, tak samo jak moje, a rękę trzymał nad pościelą.

- Trochę - wymamrotałam, ściskając na chwilę usta.

Harry trochę się przesunął, a dla mojej niespodzianki, poczułam jak jego ręka oplata mnie w pasie, zanim mnie do siebie przysunął, chowając w swojej klatce piersiowej. Moje oczy się rozszerzyły i przez chwilę myślałam czy go nie odepchnąć, ale był zbyt ciepły i wygodny, a do tego naprawdę ładnie pachniał.

Więc zrobiła, to co każda inna dziewczyna na moim miejscu by zrobiła. Przytuliłam się do niego i zamknęłam oczy, słysząc jego cichy szept - Lepiej ?

Uśmiechnęłam się do jego piersi, śpiąca - Bardzo.

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Następnego ranka, lecieliśmy do Hiszpanii. Moje gardło było w troche lepszym stanie, ale większą uwagę przywiązywałam do faktu, że lecę do Hiszpanii. Chłopcy mięli jeden dzień wolnego w Madrycie, a ja jedynie chciałam odkryć to miasto.

Droga do hotelu była piękna. Siedziałam koło drzwi i bacznie przyglądałam się widokiem Madrytu. Chciałam wyskoczyć z tego samochodu i zwiedzić to miasta, ale musiałam poczekać na zrobienie tego.

Kiedy się zameldowaliśmy w hotelu, Harry i ja poszliśmy do naszego pokoju, a reszta udała sie do swoich. Kiedy weszliśmy do środka, od razu podeszłam do środka i podziwiałam piękny widok, ponieważ byliśmy prawie na samej górze budynku. Moje oczy rozszerzyły się na widok, widząc samochody i rowery, które pod nami przejeżdżały, lekko podskoczyłam.

- Wyglądasz na bardzo podekscytowaną - usłyszałam głos Harrego.

Odwróciła sie i zobaczyłam, że rozbawiony się do mnie uśmiecha. Zmarszczyłam brwi. - To Hiszpania ! - krzyknęłam - Wybacz mi, że jestem podekscytowana.

Zaśmiał się i przybliżył do mnie. - Chcesz wyjść? - zapytał - Zwiedzić miasto i wogóle? - otworzyłam szerzej oczy i szybko przytaknęłam - Dam znać ochroniarzom.

Zaśmiałam się, ale przytaknęłam kiedy Harry wyszedł z pokoju, by do kogoś zadzwonić. Wyciągnęłam płaszcz z mojej podręcznej torby i założyłam go, również wychodząc z pokoju. Zobaczyłam Harrego na końcu korytarza, rozmawiającego z kimś przez otwarte drzwi - chyba ochroniarzem - i wyszczerzyłam się. Wycofał się i zobaczyłam Paula, a następnie ci dwaj podeszli do mnie.

- Chodźmy - powiedział Harry, a ja z Paulem śledziliśmy go idącego do windy.

Kiedy zeszliśmy do lobby, jeszcze dwaj ochroniarze na nas czekali. - Idziemy czy jedziemy? - zapytałam.

- Chodźmy - zasugerował Harry - To lepszy sposób na zobaczenie miasta, mam racje?

Przytaknęłam , a Paul wzruszył ramionami zgadzając się. Ochroniarze wyprowadzili nas przez tylne drzwi, gdzie nie było żadnych fanów, a my wyruszyliśmy na popołudnie w Hiszpanii. Wiał lekki wiatr, ale pogoda była miła. Kiedy we troje - plus ochroniarze- szliśmy zapytałam - Gdzie idziemy?

- Buen Retiro Park - odpowiedział Harry z uśmiechem - To przepiękny park, byliśmy w nim ostatnim razem kiedy tu przyjechaliśmy.

Zachichotałam kiedy kontynuowaliśmy spacer, kiedy zauważyłam ludzi zatrzymujących się i rozpoznających nas, wskazując i szepcząc. Większość z nich do dorośli i nie nastolatkowie, więc nie podeszli do chłopców i nie pytali o autograf i zdjęcie.

Wkrótce doszliśmy do parku i musze przyznać że był piękny. Wszędzie było zielono a na środku znajdowało sie ogromne jezioro, gdzie ludzie pływali po nim łódkami. Moje usta się rozchyliły na ten widok, a oczy lekko rozszerzyły, kiedy Harry zaśmiał się z moje reakcji.

- Podoba ci się ? - zapytał z podniesionymi brwiami.

Przytaknęłam , zamykając usta - Jest przepięknie - skomentowałam

- Wy dwoje chcecie łódkę? - zapytał Paul i Harry spojrzał na mnie pytająco, a ja przytaknęłam.

- Jasne, będzie super - odpowiedział Harry z uśmiechem, a Paul przytaknął i powiedział coś do pozostałych ochroniarzy, którzy chwilę później gdzieś odeszli. Za niedługo, obserwowałam jak kajak zostaje przyniesiony przed nas na brzeg jeziora, a Harry się do mnie wyszczerzył. - Chodźmy.

Obserwowałam jak wszedł i później wskazał żebym zrobiła to samo. Podchodząc, usiadłam prawidłowo, a Paul popchnął nas z brzegu, tak że teraz pływaliśmy wolno po jeziorze. Harry chwycił wiosło i zaczął wiosłować, a ja rozglądałam się dookoła przyglądając się wysokim drzewom, które rosło wokół tego miejsca.

Było cicho, jedynym dźwiękiem było zanurzanie się wiosła w wodzie i śpiew ptaków oraz rozmowy ludzi. Polubiłam to miejsce, jest tutaj cicho, spokojnie i miło. Paul i dwóch innych ochroniarzy stali na brzegu jeziora rozmawiając i jednocześnie mając na nas oko.

- Podoba mi się tutaj - wypowiedziałam moje myśli, spoglądając w niebo. - To miejsce jest  spokojne.

Wróciła wzrokiem i zobaczyła uśmiechającego się Harrego, który miał te swoje dołeczki i wogóle. - Mi też - zgodził się - Gdybym tu mieszkał, non stop przychodziłbym do tego parku.

Odwzajemniłam jego uśmiech i nagle mój telefon zrujnował ten cudowny moment dzwoniąc, a ja westchnęłam. Wyciągając go zobaczyła że dzwoni Logan, więc zmarszczyłam brwi. Przygryzając dolną wargę odrzuciłam połączenie i schowałam telefon do kieszeni.

- Kto to był - zapytał Harry, kiedy wiosłował.

Wzruszyłam ramionami i potrząsnęłam głową - Ktoś z kim na prawdę nie chcę rozmawiać.

_______________________________________

Jaki Hazza w tym rozdziale słodki ;* ^^^

Jestem ludzie ! 

Przepraszam że tak długo nie dodawałam. Dzisiaj mi się udało i mam ten rozdział. Przepraszam za jakiekolwiek usterki językowe lub coś. nie mam już siły sprawdzać. 

Skomentujcie, dobrze? Pod tamtym rozdziałem było pięć komentarzy, więc teraz trochę więcej dobrze? 6 KOMENTARZY  to pojawi się następny rozdział. 

Jakieś pytania to tutaj. Nawet jak nie macie, to zrobcie mi spam :) 

Mam nadzieję że na następny nie będziecie musieli tyle czekać :) 

Kocham was . 

Jak ktoś chce być informowany to niech pod tym postem zostawi swój nick na twittera.